Ewangelia wg św. Łukasza
	RÓŻNE  WSKAZANIA
 
 
17
1 Rzekł znowu do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. 
2 Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie! 
Obowiązek przebaczenia
 
    3 Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu! 
4 I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "Żałuję tego", przebacz mu!» 
Moc wiary
    5 Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary!» 
6 Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!", a byłaby wam posłuszna. 
Służyć z pokorą
 
    7 Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu?" 
8 Czy nie powie mu raczej: "Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?" 
9 Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? 
10 Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"». 
TRZECI  OKRES  PODRÓŻY  DO  JEROZOLIMY
 
Wdzięczny Samarytanin
 
    11 Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. 
12 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka 
13 i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» 
14 Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. 
15 Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, 
16 upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. 
17 Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? 
18 Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec». 
19 Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła». 
Przyjście królestwa Bożego
 
    20 Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; 
21 i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest»
2. 
 
    22 Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. 
23 Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "Oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi! 
24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. 
25 Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie. 
    
26 Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: 
27 jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. 
28 Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, 
29 lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki
4 i wygubił wszystkich; 
30 tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. 
    
31 W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. 
32 Przypomnijcie sobie żonę Lota. 
33 Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je
5. 
34 Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. 
35 Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona»
6. 
36 Pytali Go: «Gdzie, Panie?» 
37 On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy
7».