Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
NOWY TESTAMENT
2 List do Koryntian
 
2
Sam to sobie postanowiłem, by nie przychodzić do was ponownie w smutku1. Jeżeli ja was zasmucam, któż mi radość sprawi, jeśli nie ten, którego ja zasmucam? A napisałem to, aby nie doznać podwójnego smutku, gdy przybędę do tych, od których winienem doznawać radości; zresztą jestem przeświadczony co do was wszystkich, że moja radość jest także waszą radością. Pisałem bowiem do was będąc w wielkiej rozterce i ucisku serca, wśród wielu łez, nie po to, aby was zasmucić, lecz żebyście wiedzieli, jak tym bardziej was miłuję. Jeżeli zaś ktoś smutek sprawił, to nie mnie, lecz po części - by nie przesadzać - wam wszystkim. Niech już takiemu2 wystarczy, kara, wymierzona przez większość spośród was. Raczej wypada teraz wybaczyć mu i podtrzymać go na duchu, aby nie popadł ów człowiek w rozpaczliwy smutek. Dlatego napominam was, abyście jego sprawę rozstrzygnęli z miłością. W tym też celu napisałem, aby was wypróbować i aby się przekonać, czy we wszystkim jesteście posłuszni. 10 Komu zaś cokolwiek wybaczyliście, ja też [mu wybaczam]. Co bowiem wybaczyłem, o ile coś wybaczyłem, uczyniłem to dla was wobec Chrystusa, 11 ażeby nie uwiódł nas szatan3, którego knowania dobrze są nam znane. 12 Kiedy przybyłem do Troady4, by głosić Ewangelię Chrystusa, a bramy były mi otwarte4 w Panu, 13 duch mój nie zaznał spokoju, bo nie spotkałem Tytusa5, brata mojego. Pożegnałem się przeto i wyruszyłem do Macedonii.

OBRONA URZĘDU APOSTOLSKIEGO


Godność apostolskiego powołania

14 Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń6 Jego poznania. 15 Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie; 16 dla jednych jest to zapach śmiercionośny - na śmierć, dla drugich zapach ożywiający - na życie. A któż temu sprosta?7 17 Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym8, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed Bogiem.
««  2 Kor 2  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (2 Kor)
 
WSTĘP
««  2 Kor 2  »»
 

2 Kor 2, 1 - Aluzja do wizyty, która poprzedziła napisanie 2 Kor.

2 Kor 2, 6 - Człowiek, który dopuścił się niewłaściwego czynu, lecz o którym nic ponadto nie wiemy.

2 Kor 2, 11 - Przez brak miłosierdzia względem winnego.

2 Kor 2, 12 - "Do Troady" - por. Dz 16,8.11; Dz 20,5-12; "bramy... otwarte" - por. 1 Kor 16,9.

2 Kor 2, 13 - Nieodłączny towarzysz podróży misyjnych Apostoła, miał z jego polecenia załatwić sprawę drażliwego zajścia w Koryncie. Wywiązawszy się pomyślnie z tego zadania (2 Kor 7,5nn), został wkrótce ponownie posłany do Koryntu, by zorganizować zbiórkę na wiernych Kościoła jerozolimskiego.

2 Kor 2, 14 - W starożytności w pochodzie triumfalnym przed zwycięzcą niesiono kadzidło. Chrześcijanie swoim postępowaniem niby wonią kadzidła głoszą zwycięstwo Chrystusa.

2 Kor 2, 16 - Tzn. kto potrafi bez specjalnej pomocy Bożej wypełnić taką misję?

2 Kor 2, 17 - Aluzja do rzekomych apostołów (por. Flp 2,21).

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl