Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
Księga Powtórzonego Prawa
 

Błogosławieństwo Mojżesza

33
Oto błogosławieństwo, które wypowiedział Mojżesz, mąż Boży, nad Izraelitami, przed swoją śmiercią:
Rzekł:
Pan przyszedł z Synaju
i z Seiru dla nich wzeszedł1,
zabłysnął z góry Paran,
przybywa z Meriba po Kadesz,
w prawicy ogień płonący1.
On kocha swój lud.
Wszyscy Jego święci2 są w Jego2 ręku.
U nóg Twoich oni usiedli,
słowa Twoje przyjmują.
Mojżesz dał nam Prawo -
dziedzictwo społeczności Jakuba.
Był Król w Jeszurunie3,
gdy się zeszli książęta narodu,
zgromadziły się pokolenia Jakuba.
Niech żyje Ruben, niech nie umiera,
niech żyje, choć liczbą niewielki4.
To powiedział do Judy:
Usłysz, Panie, głos Judy,
doprowadź go do jego ludu,
niech Twoje ręce go obronią,
bądź dlań obroną od wrogów.
Do Lewiego powiedział:
Twoje tummim i urim są dla oddanego ci męża,
wypróbowałeś5 go w Massa,
spierałeś się z nim u wód Meriba.
O ojcu swym on mówi
i o matce: «Ja ich nie widziałem»,
nie zna już swoich braci,
nie chce rozpoznać swych dzieci6.
Tak słowa Twego strzegli,
przymierze Twoje zachowali.
10 Niech nakazów Twych uczą Jakuba,
a Prawa Twego - Izraela,
przed Tobą7 palą kadzidło,
na Twoim ołtarzu - całopalenia7.
11 Moc jego, Panie, błogosław,
a dzieła rąk jego przyjmij,
złam biodra jego nieprzyjaciół
i tych, co go nienawidzą, by nie powstali.
12 Do Beniamina powiedział:
Umiłowany przez Pana,
bezpiecznie u Niego zamieszka,
u Niego, który zawsze będzie go bronił,
odpocznie w Jego ramionach.
13 Do Józefa8 powiedział:
Jego ziemia - błogosławiona przez Pana,
przez bogactwo niebios, przez rosę,
przez źródła otchłani podziemnej,
14 przez bogactwo darów słońca,
przez bogactwo plonów miesięcy,
15 przez skarby z gór starożytnych,
przez bogactwo odwiecznych pagórków,
16 przez bogactwo z ziemi i plonów,
łaska Mieszkańca Krzaku9:
dzieła Jego9 na głowie Józefa,
na skroni księcia9 swych braci.
17 Oto Jego byk pierworodny - cześć Jemu!
Jego rogi - rogami bawołu,
bije nimi narody aż po krańce ziemi.
Oto miriady Efraima,
oto tysiące Manassesa.
18 Do Zabulona powiedział:
Zabulonie, ciesz się na twoich wyprawach,
i ty Issacharze10, w twoich namiotach.
19 Zwołują narody na górę11,
by złożyć tam prawe ofiary;
gdyż z bogactwa morza będą korzystać
i ze skarbów w piasku ukrytych.
20 Do Gada powiedział:
Szczęśliwy, kto da miejsce Gadowi!
Odpoczywa jak lwica,
rozdarł ramię i głowę.
21 Rzeczy najlepszych pożąda dla siebie,
pragnie działu dowódcy;
chce kroczyć na czele narodu.
Sprawiedliwość Pana wypełnił
i Jego sądy nad Izraelem.
22 Do Dana powiedział:
Dan jest lwiątkiem,
które się rzuca z Baszanu.
23 Do Neftalego powiedział:
Neftali łaską nasycony,
pełen jest błogosławieństw Pana,
morze i południe posiądzie.
24 Do Asera powiedział:
Aser błogosławiony wśród synów,
niech będzie kochany przez braci,
niech kąpie nogę w oliwie12.
25 Twe zawory13 z żelaza i brązu,
jak dni twoje moc twoja trwała.
26 Do Boga Jeszuruna14 nikt niepodobny,
by tobie pomóc, cwałuje po niebie,
po obłokach, w swym majestacie.
27 Zwycięzcą jest Bóg odwieczny.
Zniża swą broń15 - On od wieków,
by odpędzić wroga przed tobą;
to On woła: Wyniszcz!
28 Izrael zamieszkał bezpiecznie,
na osobności jest źródło Jakuba16,
na ziemi zboża i moszczu,
niebiosa zsyłają mu rosę.
29 Izraelu, tyś szczęśliwy,
któż tobie podobny?
Narodzie, zbawiony przez Pana,
Obrońca twój tobie pomaga,
błogosławi zwycięski twój miecz.
Wrogowie słabną przed tobą,
ty zaś wyniosłość ich depczesz.
««  Pwt 33  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Pwt)
 
WSTĘP
««  Pwt 33  »»
 

Pwt 33, 2 - "Wzeszedł" - jak słońce wschodzi zza dalekich gór, tak Bóg ukazuje się Izraelowi jako wybawiciel po nocy niewoli. Tekst w. 2n sporny. "Płonący" - inni popr.: "z Nim tysiące wybranych, kroczących po Jego prawicy".

Pwt 33, 3 - "Święci" - odnosi się do Izraelitów jako wybranych do służby Bożej; "Jego" - popr. wg przekł. staroż.; hebr.: "w twoim ręku".

Pwt 33, 5 - Zob. przypis do Pwt 32,15.

Pwt 33, 6 - Inni popr. za LXX: "niech będzie liczny".

Pwt 33, 8 - Por. Lb 20,1-13.

Pwt 33, 9 - Tzn. Boga ukochał ponad wszystko. Por. Wj 32,25-29; Lb 25,7-13.

Pwt 33, 10 - "Tobą" - dosł.: "wobec Twych nozdrzy"; "całopalenia" - dosł.: "doskonałe ofiary".

Pwt 33, 13 - Pokolenia Efraima i Manassesa, synów Józefa, były pośród pokoleń północnych najmocniejsze.

Pwt 33, 16 - "Mieszkaniec Krzaku" - opisowe określenie Jahwe (Wj rozdz. 3 [->Wj 3,1]). "Dzieła Jego" - inni tłum.: "niech zstąpi". "Księcia" - Wlg: "Nazarejczyka" (por. Rdz 49,26; Lb 6,1); nasuwa się tłumaczenie "poświęconego wśród braci".

Pwt 33, 18 - Występuje łącznie z Zabulonem ze względu na ścisłą z nim łączność.

Pwt 33, 19 - Chodzi o Karmel (por. 1 Krl 18,20).

Pwt 33, 24 - Jego ziemia wyda nadmiar oliwy.

Pwt 33, 25 - Aser ma niezdobyte twierdze.

Pwt 33, 26 - Zob. Pwt 32,15.

Pwt 33, 27 - Tzn. udziela pomocy.

Pwt 33, 28 - Inni popr.: "samotnie mieszka Jakub-El" (nazwa teoforyczna).

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl