Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
Księga Abdiasza
 

WIDZENIE ABDIASZA


Tytuł

1
Widzenie Abdiasza.

Wprowadzenie

1Tak rzekł Pan Bóg przeciw Edomowi.
Wieść usłyszeliśmy1 od Pana,
a posłaniec wysłany został do narodów:
«Powstańcie! Podniesiemy się przeciwko niemu. Do boju!»

Wyrok przeciwko Edomowi

«Spójrz! Małym uczyniłem cię wśród narodów.
Wzgardzony jesteś ogromnie.
A pycha serca twego zwiodła ciebie,
który mieszkasz w jaskiniach skalnych,
który na wysokości założyłeś swoją siedzibę2,
który mówisz w swym sercu:
"Któż mię strąci na ziemię?"
Choćbyś wzniósł się jak orzeł,
i choćbyś nawet między gwiazdami założył swoje gniazdo -
stamtąd Ja strącę ciebie -
wyrocznia Pana.

Spustoszenie Edomu

Jeśli złodzieje wtargną do ciebie
albo rabusie w nocy,
jakże bardzo zostaniesz złupiony!
Czyż nie zrabują, ile tylko zdołają?
Jeżeli winobrańcy przychodzą do ciebie,
czyż zostawią cokolwiek?
Jakże mocno obszukają Ezawa;
przetrząsną jego tajemne skarbce!3
Aż do granicy pędzić cię będą.
Wszyscy sprzymierzeńcy cię zwiodą.
Oszukają cię przyjaciele twoi.
Ci, którzy jedzą chleb twój, zastawią sidła pod twoje nogi.
"Nie ma on roztropności"4.

Całkowita zagłada Edomu

Czyż nie stanie się w owym dniu - wyrocznia Pana -
że wygubię mądrych5 z Edomu i zrozumienie z góry Ezawa?
I porażeni zostaną mocarze twoi, Temanie!
Albowiem wycięty zostanie [wszelki] człowiek z góry Ezawa -
z powodu zbrodni.

Wielka zbrodnia Edomitów

10 Z powodu gwałtu
wobec brata twego, Jakuba,
okryje cię hańba
i wycięty zostaniesz na wieki.
11 W dniu, gdy stanąłeś przeciwko niemu,
w dniu, gdy wrogowie w niewolę brali jego wojska,
a cudzoziemcy wkraczali w jego bramy
i o Jerozolimę los rzucali -
także ty byłeś jak jeden z nich.
12 Nie ciesz się widokiem brata twego w dzień jego nieszczęścia!
I nie wyśmiewaj się z synów Judy w dzień ich upadku!
I nie pysznij się chełpliwymi słowami6 w dzień ucisku!
13 Nie wdzieraj się w bramę ludu mojego w dzień jego klęski!
Nie ciesz się także ty widokiem jego nieszczęścia
w dzień jego klęski!
I nie wyciągaj rąk po jego bogactwa w dzień jego klęski!
14 I nie stawaj na rozstaju dróg dla wygubienia jego ocalonych!
Ani nie wydawaj pozostałych z niego przy życiu w dzień ucisku!

"Dzień Pański"

15 Albowiem bliski jest dzień Pański przeciwko wszystkim narodom.
Jak ty czyniłeś, tak będą postępować wobec ciebie:
[odpowiedzialność za] czyny twoje spadnie na twoją głowę.

Sąd nad narodami i triumf Izraela

16 Albowiem jak wy7 piliście na świętej mojej górze,
tak pić będą wszystkie narody bez wytchnienia;
i pić będą, i wyliżą do dna7;
i będą, jak gdyby nie były.
17 Lecz na górze Syjon będzie ocalenie i będzie ona święta,
a dom Jakuba posiądzie tych, którzy go złupili.
18 I stanie się dom Jakuba ogniem,
a dom Józefa płomieniem,
dom zaś Ezawa słomą: i rozpalą się przeciwko nim, i pożrą ich,
a nie zostanie nawet szczątku z domu Ezawa -
gdyż Pan powiedział.

Posiadłości odrodzonego Izraela

19 I posiądą8 Negeb, górę Ezawa, i Szefelę, kraj Filistynów,
i posiądą ziemie Efraima i ziemie Samarii,
a Beniamin posiądzie Gilead.
20 Wygnańcy zaś tego wojska z synów Izraela posiądą Kanaan aż do Sarepty9,
wygnańcy zaś z Jerozolimy, którzy przebywają w Sefarad9
posiądą miasta Negebu.
21 I wkroczą ocaleni na górę Syjon,
aby sądzić górę Ezawa.
I będzie dla Pana królestwo!»
«« Ab 1  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Ab)
 
WSTĘP
«« Ab 1  »»
 

Ab 0, 1 - "Tak rzekł..." - jest to wstęp do mowy, rozpoczynającej się w drugim wierszu; "usłyszeliśmy" - inni popr. wg Jr 49,14nn na: "usłyszałem".

Ab 0, 3 - Terytorium Edomu rozciągało się wśród gór, a stolica Petra (hebr. Sela - skała) zbudowana była na wysokiej skale.

Ab 0, 6 - W hebr. czas przeszły; kontekst domaga się jednak czasu przyszłego. "Ezaw", tj. Edomici jako potomkowie Ezawa (por. Rdz 36,1).

Ab 0, 7 - Chodzi raczej o mowę nieprzyjaciół. Tekst skażony, różnie popr.

Ab 0, 8 - W starożytności słynni byli mędrcy Edomu (por. Hi 2,11; Jr 49,7; Ba 3,22).

Ab 0, 12 - Dosł.: Nie powiększaj swych ust.

Ab 0, 16 - "Wy" - autor zwraca się do Izraelitów; "wyliżą do dna" - inni tłum. za LXX: "odejdą".

Ab 0, 19 - Dom Jakuba i Józefa opanuje terytoria graniczące z ich krajem. Wiersz ten zawiera proroctwo o zjednoczeniu pokoleń izraelskich i rozszerzeniu się ich wpływu na wszystkie strony świata. Ma on zatem charakter mesjański.

Ab 0, 20 - Sarepta - zob. 1 Krl 17,9; Sefarad - być może Sardes, stolica Lidii w Azji Mniejszej; miejsce wygnania Izraelitów. Prorok przepowiada tu powrót wygnańców z niewoli.

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl